Κάποτε η είσοδος του παιδιού στο πανεπιστήμιο σήμαινε κοινωνική και οικονομική αναβάθμιση του παιδιού και όλης της οικογένειας. Στις παλιές Ελληνικές ταινίες όλα τελείωναν ευτυχισμένα μόλις ο φτωχός νέος έπαιρνε το πτυχίο του. Ο Βασιλάκης Καΐλας και ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ ενσάρκωναν το όνειρο των δεκαετιών που πέρασαν. Σήμερα όμως τελικά τα παιδιά επιστρέφουν στο χωριό τους (έχοντας ξοδέψει οι γονείς τους τουλάχιστον 40.000 Ευρώ) με ένα πτυχίο και χωρίς ελπίδα για επαγγελματική αποκατάσταση. Όμως ο επαγγελματικός αυτοματισμός τελείωσε, κανείς δεν βρίσκει πλέον εργασία απαραίτητα μέσω του πτυχίου του. Την κατάσταση αυτή τη συναντούσαμε στις ΗΠΑ πριν από δεκαετίες όπου οι οδηγοί ταξί ήταν άνεργοι πτυχιούχοι (college graduates) και αλλοδαποί μετανάστες.
Η συμβουλή του EKEO προς τους γονείς είναι να μην αφήνουν τα παιδιά να πέσουν σε κατάθλιψη μετά το πτυχίο. Κανείς δεν ξέρει το «άστρο» ενός παιδιού που μπορεί να μεγαλουργήσει εντός και εκτός Ελλάδας. Οι Νέοι και Νέες πρέπει να μάθουν πλέον να ζουν λιτά, χωρίς άχρηστες πολυτέλειες, να γυμνάζονται και να μελετούν και να μην αναζητούν την απόλαυση στις πολυέξοδες διασκεδάσεις που ποτέ δεν μπορούν να τους ικανοποιήσουν (δεν έχει σημασία που θα είσαι αλλά με ποιον θα είσαι!) Πόσο πιο όμορφο είναι το άτομο που ζει με Δωρικό τρόπο, με όμορφο γυμνασμένο κορμί και καθημερινή μελέτη και πρόοδο από αυτό που ξοδεύει συνεχώς σε ταξίδια, ρούχα, εξοπλισμό, γλέντια, φαγητά και ουσίες. Το πρώτο άτομο τελικά θα πετύχει το δεύτερο θα αποκτηνωθεί και στο τέλος θα ηττηθεί από το πρώτο η θα εκλείψει λόγω Δαρβίνειας Φυσικής Επιλογής.

Το άρθρο δημοσιεύτηκε Πέμπτη, Ιούλιος 18th, 2013 στις 16:48 στην κατηγορία ΓΕΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ. Μπορείς να παρακολουθείς τα σχόλια χρησιμοποιώντας το RSS 2.0 feed. Τα σχόλια είναι κλειστά, αλλά μπορείς να αφήσεις ένα trackback από το site σου.