Η Αστυνομία έδωσε στη δημοσιότητα εικόνες της αυτοσχέδιας εμπρηστικής βόμβας που βρέθηκε στο βαγόνι του Μετρό στο Αιγάλεω. Οι εικόνες αποδεικνύουν ότι πρόκειται για μια πρωτόγονη συσκευή που αποτελείται από ένα πλαστικό δοχείο με εύφλεκτο υλικό (πιθανότατα βενζίνη), ένα αναλογικό ρολόι που τροφοδοτείται από μπαταρίες και ένα κομμάτι εκρηκτικής ύλης. Ο μηχανισμός πυροδότησης ήταν μέσα σε τάπερ. Το EKEO κάνει μια απλοϊκή ανάλυση του συστήματος για ενημέρωση των πολιτών. Ο ωρολογιακός μηχανισμός χρησιμοποιεί τους δείκτες του ρολογιού με τον εξής τρόπο. Ο ένας πόλος της μπαταρίας είναι συνδεδεμένος με το μεταλλικό σασί του ρολογιού πάνω στο οποίο υπάρχουν τα μεταλλικά εξαρτήματα ενώ ο άλλος συνδέεται με ένα σταθερό μεταλλικό αντικείμενο που βρίσκεται σε συγκεκριμένη «ώρα» στο ρολόι. Συνήθως το σταθερό μεταλλικό αντικείμενο είναι μία βίδα που βιδώνεται πάνω στο πλαστικό πάνελ του ρολογιού. Αν ο απαιτούμενος χρόνος είναι ώρες τότε χρησιμοποιείται ο ωροδείκτης αν όμως είναι λεπτά τότε ο λεπτοδείκτης. Όταν ο δείκτης αγγίξει τη βίδα που έχει καρφωθεί στο πλαστικό πάνελ τότε το κύκλωμα κλείνει (δείκτης-σασί και βίδα) και το εκρηκτικό υλικό διαρρέεται από ηλεκτρικό ρεύμα με αποτέλεσμα την έκρηξη του. Στις εικόνες που έδωσε η Αστυνομία ασφαλώς το EKEO διαπιστώνει ότι η εκρηκτική συσκευή έχει υποστεί αλλοιώσεις από την επεξεργασία της στα εργαστήρια της Αστυνομίας. Όμως παρατηρούμε ότι οι βομβιστές επέλεξαν να συνδέσουν τον ένα πόλο της μπαταρίας με βίδα (όπως συνηθίζεται) και τον άλλο πόλο κατευθείαν με το μεγάλο δείκτη διότι προφανώς δεν έβρισκαν εύκολα μεταλλικές επαφές στο εσωτερικό του ρολογιού. Παρατηρούμε ότι χρησιμοποίησαν τον λεπτοδείκτη άρα η βόμβα επρόκειτο να εκραγεί σε διάστημα μικρότερο της μίας ώρας. Από τη διάταξη επίσης το EKEO παρατηρεί ότι δεν υπάρχει εναρκτήρας (arming switch) άρα η έναρξη της χρονομέτρησης γίνεται μάλλον με την τοποθέτηση της μπαταρίας. Κατά συνέπεια αν πράγματι η συσκευή ήταν σε μια κλειστή πράσινη σακούλα τότε μετά την τοποθέτηση της εντός της σακούλας δεν υπήρχε τρόπος ενεργοποίησης της και έτσι η μπαταρία πρέπει να τοποθετήθηκε λίγο πριν το κλείσιμο της σακούλας. Αν υποθέσουμε ότι η σακούλα βρέθηκε στην χρονική στιγμή Τ0 τότε έστω ότι υπολείπονταν ΔΤ χρόνος μέχρι την έκρηξη η οποία απετράπη (προκύπτει από τη θέση του λεπτοδείκτη και ΔΤ<60min - μικρότερος από μία ώρα). Αυτό σημαίνει ότι η μπαταρία τοποθετήθηκε και η σακούλα σφραγίσθηκε τη χρονική στιγμή Τ=T0-(60min- ΔΤmin). Παράδειγμα, αν Τ0=10:00 και ΔΤ=30min τότε Τ=10:00-(60min-30min)=09:30. Έτσι με το σκεπτικό αυτό αντιλαμβανόμαστε πότε είναι περίπου η επίμαχη χρονική περίοδος ελέγχου των καμερών ασφαλείας εντός και εκτός του Μετρό. Προφανώς ο έλεγχος των καμερών θα περιοριστεί στο διάστημα μέχρι και (60min-ΔΤmin) πριν τον εντοπισμό της σακούλας και την ανάγνωση του χρόνου ΔΤmin που απέμεινε από την έκρηξη. Αν αποδειχθεί ότι η σακούλα παρέμεινε στο βαγόνι για διάστημα μεγαλύτερο της μίας ώρας τότε η συσκευή δεν λειτούργησε την προγραμματισμένη στιγμή αλλά η Αστυνομία είπε ότι η συσκευή ηταν ενεργοποιημένη. Αν όμως ήταν έτσι τότε ποιος άνοιξε την ύποπτη τσάντα για να δει τι έχει μέσα χωρίς να χρησιμοποιήσουν συσκευή καταστροφής της η κάποιο άλλο μηχανισμό ανίχνευσης εκρηκτικών; Διότι από τα ΜΜΕ προκύπτει ότι πράγματι άνοιξαν την τσάντα και είδαν τον μηχανισμό. Και αν πράγματι όπως αναφέρθηκε στα ΜΜΕ ο ωρολογιακός μηχανισμός ήταν έτοιμος να εκραγεί τότε σίγουρα δεν είχαν χρόνο (η την αφέλεια) να την μεταφέρουν στα εγκληματολογικά εργαστήρια. Οι διαδικασίες που ακολουθήθηκαν από την Αστυνομία είναι περίεργες και ανησυχητικές αν αληθεύουν όλα όσα ακούσαμε στα ΜΜΕ (με κάθε επιφύλαξη). Το EKEO έκανε αυτή την απλοϊκή ανάλυση προκειμένου να ενημερωθούν οι πολίτες για θέματα ασφαλείας ενώ καμία απόρρητη πληροφορία δεν δίνεται στους τρομοκράτες αφού όλα πλέον υπάρχουν στο διαδίκτυο

Το άρθρο δημοσιεύτηκε Δευτέρα, Μάρτιος 5th, 2012 στις 12:18 στην κατηγορία ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ. Μπορείς να παρακολουθείς τα σχόλια χρησιμοποιώντας το RSS 2.0 feed. Σχόλια και pings δεν επιτρέπονται.