Η επίθεση με γιαούρτι, η κάθε άλλο αντικείμενο εναντίον ανυποψίαστου πολίτη (άρα και πολιτικού) διώκεται αυτεπάγγελτα και δεν χρειάζεται να καταθέσει έγκληση ο παθών. Το Ελληνικό Κέντρο Ελέγχου Όπλων (EKEO) αναλύει σήμερα νομικά την περίπτωση αυτή διότι οι (δικαίως!) αγανακτισμένοι πολίτες πρέπει να γνωρίζουν ότι ακόμη και αν ο πολιτικός που γιαούρτωσαν δεν υποβάλλει έγκλιση μπορεί ανά πάσα χρονική στιγμή οποιοδήποτε να υποβάλλει μήνυση εναντίον τους και να ασκηθεί ποινική δίωξη εις βάρος τους. Ο σκοπός της ανάλυσης αυτής είναι να ενημερώσει και να προστατέψει τους πολίτες από απερίσκεπτες ενέργειες κατά πολιτικών και άλλων δημοσίων προσώπων που μπορούν να τους βλάψουν.
Ο ακτιβιστής κ. Στέργιος Πραπαβέσης αφέθηκε ελεύθερος μετά το επεισόδιο στη ΔΕΘ όπου εκσφενδόνισε ένα παπούτσι κατά του Πρωθυπουργού διότι ο Πρωθυπουργός κ. Γιώργος Παπανδρέου δεν υπέβαλε έγκληση (δεν ζήτησε δηλαδή την ποινική του δίωξη). Όμως ο ακτιβιστής γιατρός θεωρητικά τουλάχιστον δεν έχει ξεφύγει τελείως από τις πιθανές νομικές επιπτώσεις της πράξης του.
Ειδικότερα ο Πρωθυπουργός είχε δικαίωμα να υποβάλει έγκληση σύμφωνα με το άρθρο 368 του Ποινικού Κώδικα (ΠΚ) που αφορά το αδίκημα της «έργω εξύβρισης» (δηλαδή έμπρακτης εξύβρισης) που προβλέπεται από την παρ.1 του άρθρου 361 του ΠΚ. Η έγκλιση αυτή μπορεί να κατατεθεί εντός τριμήνου και μόνο τότε μπορεί να ασκηθεί ποινική δίωξη κατά του εγκαλούμενου. Αφού ο Πρωθυπουργός επέλεξε να μην υποβάλει έγκληση θα περίμενε κανείς ότι μετά την παρέλευση τριμήνου η πράξη αυτή δεν μπορεί να διωχθεί πλέον ποινικά. Όμως δεν είναι έτσι. Ο νόμος για ανάλογες περιπτώσεις έχει αφήσει ένα παράθυρο στον εισαγγελέα για αυτεπάγγελτη δίωξη καθώς και σε κάθε Έλληνα πολίτη για την υποβολή μήνυσης.
Ειδικότερα μετά το προαναφερθέν άρθρο 361 υπάρχει ένα ιδιόμορφο άρθρο 361Α (με εκθέτη άλφα κεφαλαίο!) περί «απρόκλητης έμπρακτης εξύβρισης». Η πράξη αυτή (και το σχετικό άρθρο) εξαιρέθηκαν από το άρθρο 368 του ΠΚ που αναφέρει ποια άρθρα υπάγονται στο καθεστώς της έγκλησης. Το άρθρο αυτό που αναφέρει ότι «Με φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών τιμωρείται η έμπρακτη εξύβριση (άρθρο 361 παρ.1), αν έγινε χωρίς πρόκληση από τον παθόντα.» Συνεπώς, αφού το έγκλημα δεν αναφέρεται ρητώς στον κώδικα ως κατ’ έγκληση διωκόμενο τότε είναι αυτεπαγγέλτως (άρθρο 36 ΚΠΔ) διωκόμενο και μπορεί να το μηνύσει και οποιοσδήποτε τρίτος.
Το άρθρο αυτό είναι ότι απέμεινε από τον παλιό νόμο 4000/1958 περί τεντιμποϊσμού. «Ο Nόμος 4000 ψηφίστηκε από την κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή το 1958 και ήταν ο νόμος που καθόριζε την αντιμετώπιση των νεαρών ταραχοποιών, που ήταν γνωστοί ως τεντιμπόις. Με βάση το νόμο αυτό, τιμωρούνταν η εξύβριση. Η αστυνομία συνελάμβανε όσους νεαρούς έριχναν γιαούρτι ή φρούτα σε ηλικιωμένους και γυναίκες και τους οδηγούσε στο κρατητήριο, όπου γινόταν σε αυτούς κούρεμα με την ψιλή και τους έσκιζαν τα ρεβέρ από τα παντελόνια τους. Ο Νόμος ήταν αμφιλεγόμενος και προήγαγε τη διαπόμπευση. Επίσης, όριζε ότι θα ασκούνταν δίωξη και εναντίον των γονέων των ανήλικων ταραξιών. Ο Νόμος 4000 άρχισε να εφαρμόζεται στις 3 Σεπτεμβρίου του 1958, όταν τέσσερις νεαροί που είχαν προβεί σε πράξεις εξύβρισης, διαπομπεύτηκαν στους δρόμους της Αθήνας, κουρεμένοι σύρριζα και δεμένοι με χειροπέδες. Η ομώνυμη ταινία του Γιάννη Δαλιανίδη, παρουσιάζει το Νόμο και την εφαρμογή του. Αξίζει να αναφερθεί ότι ο Νόμος 4000 καταργήθηκε το 1983. Η τελευταία φορά που εφαρμόστηκε ήταν το 1981 (βλ Wikipedia)».
Αν θυμηθούμε την παρόμοια επίθεση που είχε δεχθεί ο κ. Ευάγγελος Βενιζέλος από ένα άλλο ακραίο ακτιβιστή ο οποίος πέταξε ένα πλαστικό ποτήρι καφέ πάνω στο κοστούμι του κ. Ευάγγελου Βενιζέλου. Φυσικά το πολιτικό ανάστημα του τ.ΥΕΘΑ δεν του επέτρεψε να υποβάλλει έγκλιση κατά του εν λόγω πολίτη πλην όμως μήνυση υπέβαλλε το ίδιο το ΠΑΣΟΚ και υπήρξε σύμφωνα με δημοσιεύματα αυτόφωρη διαδικασία (η προθεσμία της οποίας έχει παρέλθει ούτως η άλλως για τον κ. Πραπαβέση)
Κατά συνέπεια προσοχή στις επιθέσεις κατά των πολιτικών και άλλων δημοσίων προσώπων διότι ακόμη και αν αυτοί δεν υποβάλλουν έγκληση (η μήνυση) μπορούν κάλλιστα να υποβάλλουν οι συγγενείς, οι φίλοι τους και κάθε Έλληνας πολίτης. Η δικαιολογημένη αγανάκτηση όλων μας δεν πρέπει να οδηγεί σε βία που μπορεί να βλάψει όλους μας. Φυσικά όταν η εξύβριση δεν είναι έμπρακτη και γίνεται με λόγια (κοινώς γιουχαίσματα και ύβρεις) διώκεται μόνο κατ’ έγκληση (εκτός από ύβρεις κατά του Προέδρου της Δημοκρατίας που διώκεται αυτεπάγγελτα!) – αν και δεν τα συνιστούμε σε κανένα και για κανένα!

Το άρθρο δημοσιεύτηκε Σάββατο, Νοέμβριος 26th, 2011 στις 02:17 στην κατηγορία ΒΙΑ & ΕΓΚΛΗΜΑ. Μπορείς να παρακολουθείς τα σχόλια χρησιμοποιώντας το RSS 2.0 feed. Σχόλια και pings δεν επιτρέπονται.